Hij doet het zo lekker, die Phlomis. En sinds een paar dagen krijgt ie ook volop bezoek. Logisch want er valt wat te halen nu de bloemen open zijn.
Vrienden hier in Italië schepten een paar jaar geleden wat kluiten uit hun eigen Phlomis-paradijs en gaven die aan ons. Met de waarschuwing dat ie in toom gehouden moet worden. Zelf splitsten we deze leukerd al een keer en gaan dat binnenkort weer doen. Hij heeft het hier gewoon naar zijn zin. Net als wij. En net als die hommels.
Wonen in Caldese (Italië) 
Heerlijke foto’s. Ik heb de phlomis hier ook eens geprobeerd maar hij wil niet. Het zou aan de grondsoort kunnen liggen. Ik zou ook nog eens een tweede poging kunnen wagen want ik vind hem wel heel mooi.
Hij heeft van die leuke etages, Marthy. En vrij groot dus mooi achterin een border. Wij hebben erg kalkrijke grond, jullie toch ook? En als je de reactie van Wieneke leest, zou je zomaar eens verrast kunnen worden.
Die van jullie zijn al een stuk verder dan die van ons. Nog geen bloem te bekennen. Leuke plant is dit, he? We kregen eens een stekje van een tuinende vriendin en dat deed het niet. Nog eens geprobeerd, weer niet. Nou, laat maar dan. Tot op een gegeven moment – zeker een jaar of drie later – er ineens drie planten stonden op de plek waar ik het 2x geprobeerd had. Die gingen bloeien en nu heb ik ze elk jaar.
Enorm dankbare plant Wieneke. Ik hou van vaste planten, ze zijn minder kwetsbaar en vergen niet eens zoveel onderhoud. Wat grappig dat ze het alsnog bij jou zijn gaan doen!
Goede aanvliegroute heeft ie gevonden!
Ja goed hè Jeanne, recht op de camera af. Maar hij zwenkte bijtijds af.
Mooi, ik geniet ook zo van de nectarzoekende vliegers.
Zonnige groet,
Nog even Rob en het gebrom van de vliegers overstemt het geluid van de krekels.