Vroeger, ik heb het over de jaren vijftig, zestig in de vorige eeuw, moest je in NL naar een drogist om olijfolie te kopen. Mijn moeder smeerde er haar droge huid mee in. Ik zie het flesje nog zó voor me, met een handgeschreven etiket er op. Tegenwoordig zit ik nogal eens onkruid tussen de steentjes weg te trekken. Daar heb ik handige hulpstukken voor. Mijn handen. ’s Avonds stop ik die handen in een bakje met warm water waaraan wat olijfolie is toegevoegd. Uit eigen voorraad, dat spreekt. Om praatje en plaatje toch nog een beetje samen te laten vallen is de onderste foto. Die bovenste is alleen voor de mooi.
Wonen in Caldese (Italië) 
Als je niet tijdig groen klein spul tussen je steentjes uithaalt….. heb je voor je het weet kroppen andijvie daar staan. Waar groeit dat nou allemaal op, vraag ik me af. Dus ook hier af en toe een half uurtje kleine groentjes trekken met de blote hand. Ik heb een blikje supersonische handcrème uit de natuurwinkel: Lavera. Maar sinds ik de binnenkant van mijn hand helemaal openhaalde aan een of andere doornstruik draag ik keurig tuinhandschoenen voor ander tuinwerk en niet te vergeten….. omdat ik haast gestrekt ga als ik een naaktslak per ongeluk met blote hand zou aanraken 🙂
Ha, ha Wieneke de slakkenworstelaar. Sorry dat ik er om lach. Alleen bij bramen en rozen snoeien draag ik handschoenen én lange mouwen. In deze tijd van het jaar hebben we zowat een dagtaak aan het onkruid maar het geeft voldoening en het houdt me in beweging, denk ik dan maar. Al denkt mijn rug daar dan soms weer anders over. Veel tuinplezier gewenst hoor!
Vroeger in dezelfde jaren 50-60 als het koud was en mijn huid droog en gebarsten, smeerde ik mijn handen altijd in met glycerine kampferspiritus, door mijn moeder gehaald bij de drogist die de naam met de hand op het etiket schreef. Ik kan me nog herinneren hoe dat rook en hoe het brandde op de huid.
Een badje met warm water en olijfolie lijkt me een mooie tip, die ik zeker ga proberen.
Maar wat zou ik oh zo graag weer eens de lucht ruiken en het branden voelen op mijn huid van de Glycerine Campferspiritus, gehaald door mijn moeder bij de drogist.
Wat grappig Mariet. Iemand anders haalde op Facebook dezelfde methode aan. Ik gebruikte kamferspiritus destijds bij de vierdaagse om de huid van mijn voeten te verstevigen.
Ik probeer er altijd aan te denken om (dunne) tuinhandschoenen aan te trekken alvorens te beginnen met tuinkarweitjes
Mag ik concluderen dat je dat vaak vergeet Inge. En dat je eindigt met zulke handen als ik?
Juiste conclusie Emie 🙂
Handig en vooral goedkoop die tips van vroegâh… 😁. Zo gebruik ik al sinds m’n twaalfde elke avond rozenwater om m’n gezicht (na gewoon wassen met zeep) mee schoon te maken. Tip van m’n oma destijds. 😁
t Klinkt bijna romantisch Janta. Ik probeerde vroeger vaak rozenwater te maken maar het eindigde meestal met een rottend luchtje!
Maar die moeite is het niet eens waard… Kost bijna niks, nog steeds…. Dus ik dep lekker door. En daarna een even goedkope anti rimpelcrème.. Ach… Of het helpt, tuurlijk niet. Maar het is beter dan de dure crème die net zo min werkt.
Olijfolie daarentegen helpt zeker…
Ik heb van die fijne dunne tuinhandschoenen waar ik zelfs mee kan wieden. Want inderdaad, als je tussen steentje moet wieden gaan je handen ‘eraan’.
Heb ik ook geprobeerd Marthy maar mijn ongeschoeide handen werken het best.
Maar de onderste foto is ook heel mooi en sfeervol, hoor!
Dank Jeanne en ik heb het er niet speciaal voor neergezet hoor.