Met vrienden die een rondreis maken door Italië hadden we vandaag een afspraak. Gewoon een pranzo bij ons thuis. Daar hang je de vlag voor uit. Zeker als het ook nog eens Koningsdag blijkt te zijn.
Met de open haard aan en de nieuwe verwarmingsketel op standje honderd krijg je het heus wel behaaglijk binnen. Ik had het vaste plan om ons nagerecht van ijs, geserveerd in de helft van een sinaasappel, op de foto te zetten. Maar vanwege de gezelligheid vergat ik dat. Ach Corrie en Ronald op mijn blog, is ook eigenlijk veel leuker.
Vorig jaar reden ze van Amsterdam naar Peking. Het was dus voor hen een makkie ons huis op de berg te vinden. Daar kunnen de pakketbezorgers in Italië nog wat van leren.
Zes keer heb ik die vlag gisteren los gewikkeld van de stok, want hij waaide er steeds helemaal om heen. Ik denk nu aan wat ijzeren gewichtjes onder aan de blauwe punt. Of is dat nationaalschennis? 🙂
Tja, dan is er van wapperen geen sprake meer Wieneke. En de buren vinden het vast heel leuk om jou zes keer te zien worstelen al komt dat misschien ook wel dicht in de buurt van vlaggeschennis..
En laat onze vlag nou droog zijn gebleven, terwijl er wel buien voorspeld waren. Het is toch zo feestelijk altijd die wapperende vlag. Voor jullie in Italië nog eens te meer.
Fijn dat jullie het droog hebben gehouden dat viert toch leuker feest. De vlag hangt inmiddels te drogen Jeanne.
Wat een feestelijke koningsdag hadden jullie.
Weer of geen weer, we maken het gezellig, Marja.
Geweldig Emie, die Hollandse vlag. Ik denk erover om die van ons vanuit Nederland ook maar eens mee te nemen naar hier. Die Fransen zullen niet weten wat ze zien.
Wij hebben het onze buren vanmorgen toevallig ook even uitgelegd, Marthy. En aan ons huis in Delft kunnen we niet vlaggen dus hangt ie hier. Helemaal nat. .