Na een paar dagen hadden we pas door waar toch dat tikkende geluid vandaan kwam. Een stelletje illegale huurders had zich ontfermd over ons portaaltje bij de officiële voordeur, die we zelden gebruiken. Het viel niet mee een foto te maken van de fladderaar genaamd gekraagde roodstaart. Even waren we bezorgd dat er genesteld werd tussen de houten delen van de architraaf maar die opening leek ons te klein, al verkijk je je daar bij vogels vaak op. En net nu mens en dier vanachter glas kennis gemaakt hadden met elkaar, zijn de vogels gevlogen. Op zoek naar een beter nestplekje mag ik hopen. Kan ik de stoep schrobben vanwege klodders poep.
Advertenties
Pingback: Een eigen huis | Wonen in Caldese (Italië)
Onze mussenflat hangt niet goed: geen mus te bekennen ….
Beetje experimenteren met de locatie van de flat, Inge?
Ik moest even opzoeken wat een architraaf was, maar dat weet ik nu ook weer. Prachtig, zo’n vogeltje, maar buiten nestelen is toch wat handiger.
Grappig Marthy: over de architraaf hebben we het al eens eerder gehad. Je zou het navragen bij je schoondochter die architect is? Hoe noem jij zo’n ding?
Ja, leuk en niet leuk zo’n vogelnest vlak bij. Bij ons vogelhuisje zien we nu ook geen vliegverkeer meer na aanvankelijk weken van drukte. Net als vorig jaar maken ze hun échte nest blijkbaar ergens anders. Kunnen wij onze balkondeuren gewoon open doen, tenminste bij mooi weer. Hun huisje hangt té dichtbij. Jammer
De vogels en wij schrokken van elkaar, dus dit is inderdaad beter voor hen. Maar het blijft zo heerlijk om gade te slaan hè. Enfin, de balkondeuren en voordeuren kunnen weer open, Jeanne!