Zomaar een deur, een raam en een plantenbak. In een middeleeuwse straat in het centrum van Gubbio, dat wel.Bij uitvergroten zag ik dat er drie naamplaatjes op de deur zitten samen met een netjes weggewerkte luidspreker. Dat maakt me dan meteen benieuwd naar wat er achter die deur zal zitten. Een klein stenen portaal met aan het eind een trap? Eén appartement beneden en twee boven? Of een mooie gang met aan het eind een ommuurde tuin van waaruit je de drie verschillende woningen kunt bereiken. Dan denk ik ook even aan al die mensen die in de loop der tijd hier geleefd hebben, geboren en gestorven zijn. Achter ‘zomaar’ een deur speelt zich een hele roman af.
‘Ieder huisje heeft zijn kruisje’, zei mijn moeder altijd. Ik denk dat ieder huis, oud of nieuw, zijn eigen verhaal met zich meebrengt.
Als muren konden spreken, Marthy. Ik ben wel eens benieuwd naar wat ze dan te vertellen hebben.
Mooi
Het contrast tussen de voorbije eeuwen en die frisse bloemen in één plaatje maakt het zo mooi, Jan
ja idd toch wel positieve reactie’s maar die foto , he. Ik gooi het in de groep
Doen, ben benieuwd Cisca
ik begrijp het mijmeren van je, ook hier kan je aan de facade van een huis niet echt zien hoe het eigenlijk is. Ook ons huis lijkt klein totdat je de poort binnen rijdt dan pas zie je hoe ruim het is
Ha Cisca, die opmerking vráágt natuurlijk om een foto van jullie huis. Heb je gezien hoeveel mensen met plezier je verhaal lezen? Ook nog drie positieve reacties via Facebook, waarop ik mijn blog altijd door plaats.