‘Wat hebben jullie er weer een zooitje van gemaakt’, zei ik tegen de maagdenpalm en het gras. ‘Hup, terug naar je eigen domein en niet meer door elkaar heen groeien hoor.’ Het lijkt soms wel een soort oerwoud waar de sterksten het voor het zeggen hebben. Nou mooi niet in my back yard dus. ‘Kom jij maar hier hoor’ fluister ik naar de roos die verdrukt wordt door een uitloper. Tegen de bijen, hommels en wespen die de lavendel bezoeken, ben ik uiterst vriendelijk. ‘Doe maar lekker je goede werk. Van mij hebben jullie niets te vrezen, ik blijf voorlopig even uit de buurt.’
Advertenties
Ik praat ook 🙂
Wat een gebabbel in al die tuinen, Inge
Die flessen op de tafel uit het vorige logje, he? Heb jij die nou allemaal alleen leeggedronken? *kijkt onschuldig naar nagels*
Kijk jij maar onschuldig naar je nagels Wieneke. Ik ben compleet onschuldig want drink alleen maar water. Echt. Serieus.
die planten hebben gewoon hun stukje aandacht gemist en gaan dan gewoon hun gang. Het zijn net peuters , als je geen positieve aandacht krijgt moet je zorgen dat je het op een negetieve manier krijgt.
Toevallig dacht ik gisteren er hoort nu een Italie foto boven, Je kan dus gedachtenlezen
Ik dacht inderdaad: snel mijn kop veranderen. Dit is nog een foto van vorig jaar, Cisca. Er moet eigenlijk iets actueels voor in de plaats. Maar ja, die tuinpeuters vragen even alle aandacht.
Ik geloof dat alle tuiniersters tegen hun planten praten. En ze luisteren ook nog. Maar het fijnst is dat ze niet tegenspreken…. 😉
Tegenspraak van planten: iets in de trant van ‘mens ik sta hier net zo lekker, blijf van me af’. Ik moet er niet aan dénken Els.
Behalve dat ik er tegen praat schrijf ik ook nog over mijn planten, tuindagboeken vol.
Maar jij bent ook een echte professional Marthy, en die schrijven. Deze amateur komt, op wat korte aantekeningen na, niet verder dan praten.