Toen we vanmorgen na ons marktbezoek de berg weer opreden, kwam een tractor met een aanhanger vol boomstammen ons tegemoet. Daar moesten we echt een stuk voor achteruit rijden om hem ruim baan te geven. Nog geen tel later staan we oog in oog met een vrachtwagen vol bouwpuin. Het huis, dat een buurman een etage lager op de berg vorig jaar verkocht, wordt gesloopt. En weer maakten we plaats. ‘Wat ligt daar voor een vreemd bergje op het gras?’ zeiden we toen we uiteindelijk weer op ons erf stonden. Het blijkt dat mieren er met de graszaden vandoor zijn gegaan. Graszaden die vorige week op een kale plek op het grasveld verstrooid zijn. De mieren hebben er een knappe wintermarkthal van gebouwd. Het spijt ons zeer voor die beestjes maar nu gaan wij slopen en moeten zij plaats maken.
Wonen in Caldese (Italië)
…en 's winters in hartje Delft
Wonen in Caldese (Italië) 
Flinke werkers, die mieren. En nu kunnen ze weer van voren af aan beginnen. Als ze maar buiten blijven.
wij mengen altijd anti-mierenpoeder door het graszaad…daar hebben ze niet van terug! Overigens heb ik ze liever buiten dan binnen in onze keuken. Zucht.
Ha, dat idee hebben wij ook, beter laat dan nooit. Overigens zaaiden we op meerdere plekken, en overal is het zaad rustig blijven liggen Alice.
Over noeste arbeid gesproken hoe staat het met de badkamerplannen
Zo, wat een oplettende lezer ben je Annet. Het is er nog niet van gekomen, er komen altijd weer andere dingen op ons pad en blijkbaar is onze nood niet zo hoog dat we de actie starten. Het zwembad is aan renovatie toe en dat gaat eerst gebeuren in het komende voorjaar. Maar je weet het met ons maar nooit. Wie weet krijgen we toch ineens nog de geest.
Wat zielig.
Ja voor ons en het gras!