We kwamen te praten over mijn recent ontwikkelde fascinatie voor klaver. En dat ik al twee keer in deze periode een klavertje vier vond. Onze vriendin weet wel iemand die ze er één wil geven dus speurde ze de tuin rond. Tevergeefs tot nu toe. Maar jullie het raden het al, ik kon haar er al snel één overhandigen want vond nummer drie in mijn reeks. Nu heb ik besloten dat voor het eind van dit seizoen de teller op tien moet staan. Een foto heb ik er niet van gemaakt, jullie geloven me wel. Ik laat liever onze eerste artisjok van eigen bodem zien. Daar ben ik minstens even trots op.
Hoi Emie,
Wat leuk. Blijft bijzonder hoe het werkt. En…. ik ken al een persoon die er een heeft gehad.
Met groeten Ton
Inderdaad Ton, zo bijzonder hoe het werkt. Zoeken lukt me namelijk niet. Weet nog steeds niet hoe ik mezelf precies in de juiste modus krijg maar de wil om er een voor haar te vinden was groot en dat is meteen de verklaring.
Wat een beauty.
Er al eens aan gedacht oom de klavertjes vier te drogen (in een boek) en er kleine schilderijtjes van te maken? Leuk kadootje voor iemand die wat geluk nodig heeft, om wat voor reden dan ook.
Wat dacht je Marthy? Tuurljk. Ik gooi er niet een weg, droog ze en geef ze al dan niet in een lijstje door aan mensen.
Wat een mooie!
En terecht trots, mooi exemplaar .!
gr.grt.ria
Ja, fantastisch he, Marja, Dorien en Ria. En weten jullie dat ik ze alleen maar voor de sier heb? De smaak vind ik niet heel bijzonder.
De blauwpaarse ‘bloemen’ van de artisjok zijn prachtig’, niet alleen om er naar te kijken, maar ook voor foto”s.
Als de bloemen paarsblauw zijn, zet ik ze opnieuw op de foto, Paul
Natuurlijk Emie, krijg je de geluksteller op 10, met gemak. Bofkont!
En elke klaver vier die ik vind, ga ik melden hoor Mariet.