Al zeker een dag of tien zitten we met gespitste oren in de auto. Komt dat geluid nou onder de auto vandaan? We rijden regelmatig rammelend de berg op. Met volle flessen. En af, met lege flessen. Bovendien gaat de achterbank vaak in de transportstand. Dus kijk nou eens of alles wel goed teruggeklipt is, zeiden we tegen elkaar. De rammel bleef dus vandaag dan eindelijk maar bij het benzinestation annex de gommista de auto op de brug laten zetten. Daar zag men niets verontrustends. Ja, veel stof in de wielen. We moeten hem maar eens goed schoon spuiten. Waarmee ik maar wil aangeven dat er weinig regen is gevallen de laatste tijd. Terwijl ik wachtte, zag ik deze auto staan. Als we die voortaan vragen onze berg op te rijden? Scheelt ons een hoop gerammel.
Zou zeggen,laat die tonnen maar komen, hoor je de komende maanden helemaal niks, Hkkk!
We hopen dat onze wijnoogst dit jaar in zoveel tonnen past, Marjon.
Haha, grootverbruik. Het rammeltje is herkenbaar. Hier waren het sleutels en parkeermuntjes.
Nee, sleutels of parkeermuntjes kunnen het niet zijn, Marja. Het is eigenlijk meer een soort gebonk.
Ooit, het is misschien al veertig jaar geleden, ergerde Mart zich aan een rammel in de auto. Terwijl ik mijn hand op een paar sleutels legde in een bakje tussen de voorstoelen probeerde ik mee te luisteren. T ‘is over, zei mijn man verbaasd:-)
Ha, ha, Marthy. Je wilt niet weten wat wij ook allemaal vast hebben gehouden en gecontroleerd.
Maar dan zijn jullie nog niet boven. 🚘
Wel een geluk dat jullie het beiden horen.
gr.grt. ria
Wij rijden er rammelend en wel gewoon achteraan, Ria