Alsof ze het in Europees verband met elkaar afspreken: laten we dezer dagen de amateurfotografen maar eens blij maken met onze aanwezigheid. In Frankrijk werd dit dambordje op de foto gezet door mijn Franse blogvriend die, zoals altijd, ook de naam van de vlinder erbij zet. En dan werd ik ook nog eens getrakteerd op een tweede vlindertje dat een lavendeletage hoger ging zitten. Da’s niet om de Franse vriend de loef af te steken maar gewoon een gelukkie op het erf in Caldese.
Wonen in Caldese (Italië)
…en 's winters in hartje Delft
Wat een mooie treffer.
…en ik heb er niet eens uren voor op mijn knieën hoeven zitten, Marga
Dat is zeker een gelukkie, Emie, en het levert een prachtige foto op.
Ben stiekem trots, Marthy
haha
ria
Je houdt niet van leestekens heb je wel eens geschreven dus mijn reactie is:
Mooi. ,!
Maar in gedachten zet ik er 20 uitroeptekens achter.
Gr.Grt.
Ria
Ria….dank!!!!!
Het is inderdaad een gelukkie die twee bij elkaar. Het is sowieso al een hele toer om er zelfs maar één stilzittend scherp in beeld te krijgen. Ze fladderen namelijk van hot naar her.
Misschien is die ene wel jouw dambordje Paul, dat helemaal naar Italië kwam gefladderd?
Prachtige tekening.
’t Is hier weer een waar vlinderfeest, Marja