Als ik eerlijk ben, en waarom zou ik dat niet zijn, moet ik mijn oordeel over het tv-programma Maartens Moestuin enigszins herzien. We zitten op maandagavond met z’n tweetjes te kijken en steken er heus wel wat van op. Gisteravond liet Maarten ’t Hart zien hoe je het beste tomatenplanten van water kunt voorzien. Wij wisten al dat je ze niet moet pesten met koud water en dat doen we dan ook niet. Maar het systeem met terrapotten die je vlak naast de tomaat ingraaft en vandaar uit begietert, is er een om te onthouden. Vandaag liepen we over de markt in Gubbio. Bij het zien van de groenten en vooral ook bij het horen van de prijzen, bedacht ik me dat je ook echt wel een liefhebber moet zijn als je aan een moestuin begint. Voor twee euro en acht cent kochten we een kilo abrikozen, een kilo tomaten en een meloen. Daar valt nauwelijks tegenop te telen.
je moet ook wel een liefhebber zijn als je aan wijn maken begint, Emie!…ach ja. Als je maar geniet!
Ha, ha Alice, liefhebbers dat zijn we toch? We genieten ons helemaal suf
Je hebt gelijk, Emie, wat betreft die prijzen. Maar het is zo leuk, een moestuin. En misschien heb ik met mijn wat grotere moestuin waar o.a. ook aardappelen in staan toch nog wat voordeel. Ik denk daar eigenlijk niet over na. Ik vind het leuk om te doen en de opbrengst is gezond, want onbespoten.
En ik ben het ook helemaal met jou eens Marthy, ook wij vinden het zo leuk om te doen en gaan de moestuin zelfs richting ‘parkeerterrein’ uitbreiden. Wat betreft aardappelen: daar kom ik volgende week maandag wel over te spreken. Er gebeuren soms leuke en onverwachte dingen….